Սիրելի ընթերցող, լինում են օրեր, երբ հանկարծակի տխրում ենք: Թվում է՝ նույնիսկ պատճառ չկա, բայց կյանքը մի պահ մթնում է: Երբ իմ կյանքում ինչ-որ բան ինձ չի բավարարում, ես փորձում եմ մշակել համակարգ, որը հնարավորություն կտա մեկընդմիշտ լուծել այդ խնդիրը:
Ես ընդունում եմ իմ անցյալը: Ես ընդունում եմ անցյալի անհաջողությունները, անիմաստ անցկացրած տարիները, հոգեկան ծանր ապրումները: Ես ընդունում եմ, որ ժամանակին եղել եմ ոչ այնքան խելոք, սխալվել եմ, տվյալ բանը չեմ արել կամ չեմ ասել: Ես ընդունում եմ, որ իմ հարազատներից ոմանք չկան: Ես ընդունում եմ, որ կյանքը միշտ չէ,
Ես անցյալ «վերադառնում եմ» միայն այն դեպքում, երբ պետք է գիտելիք վերցնել: Անցյալում ես թողել եմ բոլոր զգացմունքները: Ինձ չեն հետաքրքրում իմ մանկության խաղալիքները, լուսանկարների ալբոմը, այլ իրեր և իրադարձություններ, եթե դրանք որևէ կերպ չեն ազդում ներկայի և ապագայի վրա: Ես հեշտությամբ կարող եմ ազատվել իրերից, որոնք ժամանակին կարևոր են