Հատված գրքից և բովանդակությունը

Հար­գե­լի՛ ըն­թեր­ցող, երբ Ձեր ձեռքում հայտնվի այս գիրքը, հավանաբար Ձեզ կհե­տաքրք­րի` իսկ ո՞վ է գրքի հեղինակը: Արդյո՞ք  հա­ջո­ղու­թյան մա­սին խոսող այս մարդն ինքը կյան­քում մեծ հա­ջո­ղու­թյուն­նե­րի է հա­սել, թե՞ հա­սա­րակ մի մարդ է, ով պարզապես խոր­հուրդ­ներ է տա­լիս: Չէ՞ որ երբ կարդում ես նման բովանդակությամբ գիրք, ցան­կա­լի է, որ հեղինակն այնպիսի մարդ լինի, ով այդ ո­լոր­տում մեծ հա­ջո­ղու­թյուն­նե­րի է հա­սել, հա­մա­պա­տաս­խան փորձ ու­նի, մի խոսքով` հաս­կա­նում է, թե ին­չի մա­սին է գրում:

Այդ հարցին ես կպատասխանեմ այսպես. հա­ջո­ղու­թյու­նը ճանապարհ է՝ երկար ճանապարհ: Կար­ծում եմ` ես գտն­վում եմ ճիշտ ճանապարհի վրա: Խոր­հուրդ­նե­րը, ո­ր գր­ված են այս գր­քում, փո­խել են իմ կյանքն ամ­բող­ջու­թյամբ: Այս­տեղ գր­ված է մի­այն այն, ի­նչ ես զգա­ցել եմ, ին­չի փոր­ձն ու­նեմ, ի­նչն ի­նձ ա­վե­լի վս­տահ ու եր­ջա­նիկ է դարձ­րել, և ին­չի շնոր­հիվ այժմ ես վայե­լում եմ կյան­քիս յու­րա­քան­չյուր օ­րը` որ­պես ինձ տր­ված մեծա­գույն պարգև: