
Ախորժակի ու հետաքրքրության մի նմանության մասին
Երբ մենք պատրաստվում ենք ուտել, մոտավոր պատկերացնում ենք, թե ինչ չափի ուտելիք է մեզ այդ պահին բավարար: Սովորաբար մենք դա որոշում ենք տեսողական եղանակով (տարիներով կերել ենք ու գիտենք): Օրինակ, եթե հնդկաձավարի շիլա ենք ուտում, գիտենք, թե ափսեի մեջ որքան տեղ այն պետք է զբաղեցնի, որ մեզ կշտացնի: Կամ եթե