Երբեմն մարդիկ դիմացինի հանդեպ բարեկիրթ են, բայց նրա մասին վատ մտքեր ունեն: Մարդը կարող է քաղաքավարի լինել, հետաքրքրվել, թե ինչպես ես, առաջարկի որևէ հարցում օգնել, բայց նրա հետ չես ցանկանա երկար շփվել, քանի որ զգում ես, որ նրա մտքերը մաքուր չեն:
Երբ մենք ուզում ենք դիմացինի վրա տպավորություն թողնել, խոսում ենք ավելի շատ, քան անհրաժեշտ է: Մեզ հարցնում են՝ «Ինչպե՞ս ես», իսկ մենք պատմում ենք մեր արձակուրդի, բնակարանը վերանորոգելու, նոր ձեռքբերումների, աշխատանքային հաջողությունների, այն հայտնի մարդուն հանդիպելու մասին:
Մայրը ստիպում է երեխային ուտել: Հայրը ստիպում է դեռահաս որդուն չծխել: Դուստրը ստիպում է տարեց հորը բժշկի այցելել: Տնօրենը ստիպում է ընկերության աշխատակիցներին լավ աշխատել: Ուսուցիչը ստիպում է աշակերտներին դասի ընթացքում չաղմկել: Ես գիտեմ, որ մարդը փոխվում է այն ժամանակ, երբ ինքն է փոփոխության որոշում կայացնում: Երբ մարդուն ստիպում ես,
Տարիներ առաջ ես գիտակցեցի, որ եթե դիտարկենք կյանքը երկարաժամկետ տեսանկյունից, ապա մեր կյանքի որակի վրա ազդող գլխավոր գործոններից մեկն այն է, թե ինչպես ենք մենք վերաբերվում այլ մարդկանց: Այդ բացահայտումն իմ կյանքը հիմնովին փոխեց: