Իմ կյանքի գլխավոր կրթությունը ես համարում եմ ինքնակրթությունը: Ես տասը տարի սովորել եմ դպրոցում, ևս հինգ տարի՝ համալսարանում, բայց դրանից հետո տասնհինգ տարի ինքնակրթվել եմ: Համալսարանն ավարտելուց հետո ես ծրագրավորող էի, բայց հասկացա, որ չեմ ուզում ամբողջ կյանքում ծրագրավորող լինել: Սկսեցի նոր բաներ ուսումնասիրել: Ինձ հետաքրքրում էին ֆինանսները, ներդրումները, անձնային
Դպրոցում մենք խելացի էինք համարում բարձր գնահատական ստացողներին: Միջին տարիքում խելացի էին թվում իրենց աշխատանքում (մասնագիտության մեջ) հաջողության հասածները: Իսկ պապիկներն ու տատիկները գրեթե միշտ խելացի են թվում (հաշվի ենք առնում նրանց մեծ փորձն ու գիտելիքը):
Կան բաներ, որ մեր կյանքում կարևոր են՝ անկախ մեր հիմնական զբաղմունքից։ Դրանք են՝
Իններորդ դասարանում ես դարձա Արմավիրի մարզի լավագույն աշակերտ, քանի որ հինգ առարկայական օլիմպիադաներում մարզում գրավեցի 1-ին և 2-րդ տեղերը և երեք առարկաներից անցա հանրապետական փուլ: Հանրապետական փուլում միայն մաթեմատիկա առարկայից ստացա երկրորդ կարգի դիպլոմ: Մինչ այդ, տարբեր տարիներին, բազմաթիվ գովասանագրեր ու դիպլոմներ էի հավաքում, հաղթում էի մրցույթներում, գերազանցիկ էի, ավարտեցի
Երբ երեխան դառնում է 3-4 տարեկան, ծնողները սկսում են ավելի լուրջ մոտենալ նրա զարգացմանը: Սակայն այնքան օգտակար բան կա, ինչով կարելի է երեխայի հետ զբաղվել՝ անգլերեն սովորեցնելուց, մաթեմատիկական տրամաբանությունը զարգացնելուց մինչև հիշողության վարժություններ, աշխարհագրական տարրական գիտելիքներ, ստեղծագործություններ, երաժշտություն: Ավելորդ է խոսել սպորտի մասին՝ լո՞ղ, թե՞ պար, մարմնամարզությո՞ւն, թե՞ շախմատ, արևելյան